Mattie’s Column
Wegdromen in verwondering
Terwijl ik eigenlijk dit stukje voor de Wegwijs zou moeten schrijven, kijk ik nog even naar de tv, naar studiosport. Ik ben benieuwd wat Ajax nu gaat doen nu de trainer ontslagen is. Voetbal is toch een harde wereld. Als je niet voldoet, kun je zo maar de laan uitgestuurd worden. Eerst kwam PSV en met verbazing kijk ik hoe gemakkelijk de spelers van PSV elkaar weten te vinden. Ze winnen dan ook met 5-1 van AZ. Dan komt Ajax, dat blijkt verloren te hebben van Utrecht met 2 tegen 1. Maar wat me nog meer verbaast, is hoeveel mensen er op de tribunes zitten. Alles hartstikke vol en dan de emotie bij een goal. Fascinerend. Voetbal is emotie, dat is niets nieuws. Tegeljktijd moest ik denken aan het concert van de Carmina Burana met de gebroeders Jussen. Daar was ook emotie en een geweldige ontlading met een staande ovatie door bijna 3500 mensen in het MECC. Heel eerlijk, nu ik dus dit stukje schrijf en wat mijmer over al dat spektakel, waar wij feitelijk ook met Allerzielen aan meegedaan hebben, want onze lichtstoet trok dan misschien geen duizend mensen zoals in de Nieuwe Ster stond, maar wel toch heel veel, honderden. Dan bedenk ik dat mensen behoefte hebben aan samenkomsten met veel andere mensen, dat is toch fijn. Het voelt klaarblijkelijk goed om samen uit je bol te gaan, samen boos te worden op een verkeerde beslissing van de scheidsrechter, samen een geweldig concert te beleven, samen te rouwen om dierbaren die er niet meer zijn. Vroeger was het vaak in kerkelijk verband dat je met grote groepen mensen samen was, nu zijn daar heel vele andere mogelijkheden bij gekomen. Er schiet me te binnen dat de Amsterdamse dansdagen ook zo ontzettend veel mensen trokken. Is het erg dat veel mensen geen tijd meer hebben om naar de kerk te komen? Er zijn veel alternatieven en het vraagt dat je keuzes maakt. Er wordt vaak gezegd dat er opnieuw verbondenheid moet komen omdat mensen eenzaam zouden zijn en te veel geindividualiseerd zijn. Is dat wel zo? Misschien is er gewoon keuzestress. Er is zo veel te kiezen, dat we het niet meer weten. Wie het weet mag het zeggen!
Pastor Mattie Jeukens ofm